Lord of the rings

Gistermorgen zijn we tegen kwart voor 12 uit het geweldige Chiang Mai vertrokken om richting Pai te rijden. Een rit van ongeveer 3,5 uur met een aantal stops onderweg en een chauffeur die wel 5 keer de toegestane snelheid reed: hetzelfde liedje dus. Horen we ineens achter ons: "we'j goat hier noar bened'n hen". De Achterhoek was goed vertegenwoordigd tijdens deze busrit! De route naar Pai bestond trouwens voor 95% uit haarspeldbochten die zou uit de GP van Monaco kunnen komen. Om kots, maar dan ook kotsmisselijk van te worden. Gigantisch stijl naar beneden en scherp de bocht om werd weer gevolgd door stijl omhoog. Voor de ten Brinke's onder ons: de weg naar Andorra was d'r niks bij!

Om een uurtje of 4 kwamen we eindelijk bij het busstation aan. We hadden meteen al een goed gevoel bij dit schattige, kleine hippiedorpje. Leuke winkeltjes, goedlachse inwoners en de omgeving was prachtig! Na een stevige lunch zijn we naar ons guesthouse gelopen. Een prima kamer niet ver lopen van het centrum af. Wat overigens uit een aantal straten bestaat. We zijn niet veel later teruggelopen naar het centrum om het plaatsje beter te leren kennen. Uiteraard hebben we wat lokale gerechtjes geproefd en winkeltjes bezocht. Ook hadden we een tour geboekt voor vandaag. Deze bestaat uit het bezoeken van de Lod Cave, inclusief Bamboo rafting, Kiew Lom viewpoint, Sai Ngam Hot springs (natuurlijk warmtebronnen), Morpang waterval en het bekijken van de zonsondergang op Pai Canyon. En dat alles, plus lunch, voor iets meer dan een tientje per persoon.


Vanmorgen om 10 uur was het zover. We hadden er beide echt onwijs veel zin in. We gingen met een groep van 10 als eerste naar het Kiew Lom viewpoint heen. Dit was ongeveer een uur rijden. De rit zelf was het geld al meer dan waard: Pai en omgeving is echt prachtig! Overal rijstvelden, hoge bergen en veel groen. We zaten weer achterin de laadbak van een truck dus de 100 km per uur deed mijn gezicht, en mijn lenzen, geen plezier. Maar buiten dat beloofde de mooie omgeving wel veel goeds. We kregen 10 minuten de tijd bij het viewpoint, wat meer dan genoeg was om van de omgeving te genieten. Je kon vanaf Kiew Lom ver wegkijken over alle velden heen. Echter het meest gecharmeerd was ik van een schommel-reuzenrad die op het terras stond. Helaas waren er geen andere liefhebbers, dus bleef het bij "gewoon" schommelen.

Na het viewpoint zijn we naar de Lod Cave gereden. We werden onderverdeeld in groepjes van drie met elk groepje een eigen tourguide met olielamp. Het feit dat de tourguides ouder waren dan de grot zelf mocht de pret niet drukken. In een razend tempo volgden wij Mrs. 80+ de grot in. Het was beter dan we beide gehoopt hadden! Wat een ervaring zeg! Niet alleen het feit dat de grot zo oud was en de calcium ... rotsen zo indrukwekkend, de smalle houten bruggetjes of soms alleen planken besmeerd met vleermuizenpoep waar je overheen moest lopen gaf het nét dat beetje extra. Bij elke rots vertelde onze tourguide in 1 Engels woord wat we erin konden zien. Dus; turtle, croc, anaconda en zo verder, maar dan moest je wel heel goed kijken. Gelukkig ontbreekt het ons niet aan een beetje fantasie dus het was prachtig. Een aantal torens van calcium huppeldepup waren meer dan 23 meter hoog. Het was een hele klus om van al dat moois te genieten, foto's te maken, op te passen waar je liep én onze 80-plusser bij te houden. Ze ging op een gegeven moment zo hard dat Bram dacht dat ze misschien nog rijst thuis op had staan.

Halverwege de tour door de rotsen liepen we naar een beekje die we per Bamboo raft zouden oversteken. Tijdens de rit hoorde je het gefladder van de duizende vleermuizen die zich boven onze hoofden bevonden. Als je met een zaklamp naar boven scheen kon je goed zien wat een gigantisch aantal vleermuizen en daadwerkelijk boven je hingen.
Aan het eind van de rit legde de tourguide uit dat er een trap naar boven liep waar de baby vleermuizen zich zouden bevinden. Ik was wel geïnteresseerd, maar de hevige ammoniakgeur viel niet iedereen in de smaak. Werd Bram er slechts lichtelijk onpasselijk van, onze tourguide ging daadwerkelijk over haar nek. En nog eens. En nog een keer. En Bram maar lachen (en zijn eigen brouwsel binnenhouden). Het was dan ook niet verassend dat we als eerste bij de lunch aankwamen.

Na de lunch reden we verder naar de Hot Springs. Natuurlijke warmtebronnen midden in de bossen. Het had echt prachtig rustgevend kunnen zijn, was het niet dat er een graafmachine aan het werk was nog geen 5 meter verderop. Expectations versus reality. Los daarvan was het water heerlijk warm en kristalhelder. Na 30 minuutjes dobberen reden we door naar de waterval. Mooi om te zien. Zeker als je omhoog klom naar de top van de waterval, dit gaf je namelijk een prachtig uitzicht over de rijstvelden en bergen op de achtergrond. Bram kon nog even de held uithangen toen een meisje haar portemonnee naar beneden liet vallen. Dat hij daarna zelf zijn slippers kwijtraakte; daar kon je natuurlijk op wachten.

Tenslotte werd de trip afgesloten met een bezoekje aan Pai Canyon. Het is dat dit bij de tour inzat anders waren wij er nooit geweest. Maar wat een prachtige plek zeg! Een platform dat uitzicht bood over de bergen met daarachter de ondergaande zon is een ding, maar de smalle paden op de rotsen tussen de bomen heen waren echt geweldig! Je moet het echt zelf komen bekijken! Bram en ik hebben heel romantisch, in gezelschap van zo'n 100 andere toeristen, de zon zien zakken voordat we weer terugreden naar Pai zelf.

Morgen vertrekken we al vroeg (6 uur 's ochtends) naar onze laatste bestemming in dit fantastische land: Chiang Rai. Daar brengen we nog een nacht door voordat we, via Bangkok, naar Cambodja vliegen.